Wees een diva!
“Woensdag ochtend kan ik wel, als ik de kinderen om kwart voor negen naar school heb gebracht”. In verband met vinden van werk wat nu echt bij haar past wil Janny een afspraak met me maken. Razendsnel gaan mijn gedachten: “Je gaat je kinderen naar school brengen, misschien eerst naar huis? Of is het fijner voor haar als zij meteen door kan gaan naar de afspraak bij mij?” “Ho, stop, wat wil ik, wat past er in mijn agenda?”
Hoe vaak is het niet voorgekomen dat ik een afspraak afstem op de client en ik me later in allerlei bochten moet wringen? Ik ben me opeens volledig bewust wat hier aan de hand is. Het heeft te maken met het grote inlevingsvermogen dat ik als hoogsensitief persoon heb. Dit is een automatisme.
Om te weten waar dat automatisme vandaan komt gaan we naar de bron: de hersenen.
Uit het boek: “Het hoogsensitieve brein” van Esther Bergsma
Rekening houden met de sociale context doen we allemaal, omdat we als mens afhankelijk zijn van de groep voor ons overleven (van anderen). Uit brein onderzoek blijkt echter dat hoogsensitieve mensen deze afwegingen vaker en intensiever maken. (Hoe dit in de hersenen werkt heeft Esther Bergsma beschreven in haar boek : het hoogsensitieve brein, hoofdstuk 7).
De spiegelneuronen zijn altijd geactiveerd bij hs bij het verwerken van emotionele informatie. De hoogsensitieve mens is bedraad om zich af te stemmen op de ander.
Hoogsensitieve mensen houden veel rekening met hun directe omgeving. Bij het verwerken van informatie en het komen tot een beslissing spelen de belangen van anderen een grote rol.
Dat afstemmen op de ander is een hele mooie kwaliteit, mits we ons zelf niet vergeten. En dat is wat er vaak gebeurd.
Mijn hele leven ben ik bewust en onbewust meer bezig geweest met de ander dan met mezelf. Door therapie en coaching leerde ik meer grenzen te stellen, assertiever te worden. En toch, ik bleef maar rekening houden met de ander. Ik schreef het toe aan onzekerheid: ik wil zoveel doen voor de ander zodat ik bevestiging krijg van die ander. Zodat ik gezien word. En daardoor word je weer onzekerder. Je gaat ontzettend je best doen om je aan te passen. Je wilt worden zoals de anderen. En de anderen denken ook dat je onzeker bent omdat je zoveel rekening wilt houden met hén!
Nu ik weet dat ik het hoogsensitieve eigenschap heb weet ik ook dat dit een aangeboren talent is: je afstemmen op de ander. Ik doe dat niet uit onzekerheid, ik doe dat niet omdat ik gezien wil worden. Ik doe dit omdat het zit ingebakken. Dat helpt ontzettend om er anders mee om te gaan! Niet dat ik nu als een diva leef en mezelf steeds op de eerste plaats zet. Het is steeds weer oefenen. Maar het bewust worden helpt. Bij maken van afspraken over werk en werk inhoud merk ik dat ik eerst weer ga inschatten wat de consequenties zijn voor de anderen en dan pas wat het betekent voor mij. Door bewust worden en oefenen kan ik mezelf steeds vaker op de eerste plek zetten. En dat voelt niet altijd fijn, het voelt “onnatuurlijk”.
Hoe doe jij dat op je werk? Ben je je bewust hoe jij je werk afstemt met je leidinggevende en je collega’s? Doe jij wat goed is voor je leidinggevende, voor de organisatie je collega? Of doe jij wat goed is voor jou?
Ga voor jezelf eens een paar dagen na hoe jij het doet.
Doe wat goed is voor jou en laat de ander zelf ondervinden wat goed is voor hem, haar of de organisatie. Wees meer een diva!